Echte coureurs, bewegende standbeelden en tijdsbes

Na vrijdag nog een klein beetje rond te hebben gereden in Sedona hebben we vervolgens koers gezet richting de Grand Canyon, waar we 2 nachten zouden slapen. Nu zitten we ruim een week op de weg, maar zijn we nog steeds niet helemaal gewend aan de Amerikaanse manier van autorijden. Een Amerikaan kan namelijk niet autorijden en bij niet bedoel ik ook echt helemaal, totaal niet. Of wij zijn de nieuwe gezusters Verstappen, dat kan natuurlijk ook. Onze conclusie is in ieder geval wel dat ze allemaal een automaat rijden, want anders wordt het niks en de parkeerplekken hebben hier het formaat van een invalideplek bij ons en nog krijgen ze het voor elkaar deuken te rijden waar wij echt ons best voor zouden moeten doen. Bovendien mag je door rood rijden wanneer je rechtsaf slaag! Tot zover onze rijervaringen.

Nog voordat we bij de Grand Canyon aan zouden komen hebben we eerst een stop gemaakt in Flagstaff en daar rondgekeken in het Museum of Northern Arizona. Vervolgens boodschappen gedaan voor onze picknick bij zonsondergang aan de Grand Canyon waarna we Flagstaff achter ons lieten en met een pitstop bij ons motel in Valle, een gehucht met een travel shop een Flintstone camping (geen grap) ground een tankstation en ons motel, door zijn gereden naar de Grand Canyon.

Bij Mather Point, net voorbij het visitor center, kom je voor het eerst oog in oog met de majestueuze Grand Canyon en ook al was ik hier 4 jaar geleden ook al geweest, ik kreeg weer kippenvel! Na wat rondgekeken te hebben zijn we doorgereden naar de village vanuit waar de bus naar Hopi Point vertrok. Dit moest een van de mooiste punten zijn om de zonsondergang te zien...nou daar was geen woord aan gelogen! Om 19.50u zakte de zon weg en kleurde de lucht honderd duizend kleuren! Niet snel daarna wordt het echt donker en reden wij weer terug naar Valle.

De volgende dag zijn we teruggereden naar de Grand Canyon waar we in de ochtend eerst een stuk de Canyon in zijn gelopen via de South Kalab Trail. Naar beneden natuurlijk een eitje, maar omhoog toch iets zwaarder maar gelukkig nog prima te doen. Tegen de middag waren we weer boven, waar we bij het visitor center rond hebben gekeken en daarna nog een bus hebben gepakt om een stuk van de Rim Trail te lopen. Rondom de Grand Canyon lopen diverse dieren waaronder enorme herten, deze beesten zijn echter zo gewend aan de aanwezigheid van mensen dat ze behoorlijk dichtbij komen, voor ons soms lastig te onderscheiden of het nou een standbeeld is wat in de berm langs de weg staat of toch een echte, maar standbeelden bewegen niet, dus....
Tegen drieën hadden we de pap echt wel op, genoeg km's gelopen en dus teruggekeerd naar de auto om bij het motel een plonsje in het zwembad te kunnen doen.

Zondags zijn we via de desert view aan de oostkant van de Grand Canyon het park uit gereden waarna we richting Page zijn gereden. Een vrij eentonige rit waarbij we een vrij troosteloos dorp in reden, maar we waren hier ook voor de omgeving! Aangezien we nog niet konden inchecken zijn we eerst een stukje teruggereden naar Horeshoe Bay. Hier heeft de Colorado River een klif gevormd in de vorm van een hoefijzer. Met ruim 40 graden op de teller een wandeling van 10 min in de brandende zon is geen pretje, maar we werden beloond met een grandioos uitzicht! Na volledig gebakken en gebraden te zijn, zijn we teruggelopen naar de auto en hebben we ingecheckt in het motel waarna we nog ff lekker een paar uur zijn gaan chillen aan Lake Powell.

Maandagochtend hebben we lekker rustig aangedaan en zijn we naar een ander stuk van Lake Powell gereden. Nu moet je niet denken dat het een meer is met lange zandstranden. Het wordt omgeven voor rotsen en kliffen, dus het is ff improviseren met je handdoekje. Rond de middag zijn we teruggereden zodat we ruim op tijd terug zouden zijn voor onze tour door Antelope Canyon.

Die tijd is echter wel een lastige in Page. Let op: Page ligt in de timezone Mountain, wat betekent dat het een uur later is dan LA, maar in Arizona waar Page in ligt doen ze niet aan day light saving (zomer-/ wintertijd) waardoor het in Arizona even laat is al in California...zijn jullie er nog? Nu ligt Page midden in het Navajo reservaat waar de klok wel een uur teruggaat in de zomer. Lake Powell ligt deels in Utah, waar de reguliere Mountain tijd geld, de Antelope Canyon ligt in het Navajo reservaat, maar de tour vertrekt vanuit Page waar weer de Arizona tijd geld. Je GPS op je telefoon en TomTom zijn zo in de war en wij ook dat we het ons echt een paar keer hebben afgevraagd hoe laat het nou eigenlijk was. Goed terug naar het motel, douchen, lunchen en keurig op tijd ons gemeld bij de tour office. Je kan de Antelope Canyon uitsluitend met een tour bezoeken, maar gelukkig hadden we dat op tijd geregeld. Met onze gids Cindy, in de 4x4, via een zandweg naar de Canyon gehobbeld waar zij ons een uur heeft rondgeleid en op de beste fotospots wees. De kleuren, het licht, de vormen, het is echt onbeschrijfelijk hoe mooi en indrukwekkend. Het overtrof in ieder geval al mijn verwachtingen.

Terug in Page boodschapjes gedaan en een hoedje gescoord, toch wel verstandig met de hitte die ons ook weer in Moab staat te wachten.

Vanuit Page zijn we dinsdag via Monument Valley naar Moab gereden, maar dit zal ik de volgende keer verder vertellen anders wordt dit verhaal wel erg lang. Na het weekend weer een updat over Arches, Bryce, Zion en Las Vegas!!

Tot over een paar dagen.

X Tjits