Fotogeniek

Wij doen 1 ding niet goed, namelijk geld vragen voor iedere foto die van ons of met ons gemaakt wordt. We lijken wel 2 filmsterren die overal worden aangesproken door Indonesiërs die graag met de hele familie en ons op de foto willen...hilarisch, maar soms ook vermoeiend + als we het beter hadden aangepakt en geld hadden gevraagd waren we in rupiah miljonair geweest, want dat ben je hier voor 75 euro.

Even terug naar donderdag. Onze tour naar de prambanan stond voor 12.45u gepland, dus we hadden de ochtend om lekker een beetje uit te slapen en ons te vergapen aan het immense ontbijt. Daarna ons transport geregeld naar Malang voor vrijdag waarna we nog even in het zonnetje bij het zwembad hebben gezeten.

Om 14.00u werden we opgehaald en reden we richting de prambanan. Nog even een kleine tussenstop bijna een kleine tempel waarna we 10 min later de prambanan zagen opdoemen. Opnieuw weer een mega groot en bovenal indrukwekkend complex. Behalve dat de prambanan hindoeïstisch is, is het tijdens de aardbeving in 2006 ook zeer zwaar getroffen, in tegenstelling tot de borobudur. Ze zijn dan ook nog steeds bezig om de tempels opnieuw op te bouwen. Helaas hadden de weergoden wel iets andere plannen, want we waren er nog geen 5 min en het begin te stortregenen. Wij zijn echter niet kapot te krijgen en dus met de paraplu en tot de enkels in het water ruim 2 uur lopen ronddwalen. Ook nu weer Engels examen met Indonesische studenten afgelegd. Deze klas had echter een soort politie uniform aan. Toen zij ons in het vizier kregen kwamen ze letterlijk op ons afgestormd, waarop wij dachten "wat moet de politie van ons?". Ze moesten echter Engels oefenen en wij waren een van de weinig overgebleven toeristen en dus de klos. Ondanks de regen een vermakelijke, indrukwekkende en prachtige dag!

Vrijdag hadden we een lange reisdag op het programma staan. Om 7.30u werden we opgehaald voor onze ruim 10 uur durende reis van jogja naar malang. De bus is echter een soort postbode, schoot dus niet op. Uiteindelijk waren we tegen zessen op plaats van bestemming waarna we direct een trip hebben weten te boeken naar de Bromo en Kawah Ijen, nog actieve vulkanen. Nadeel was wel dat we die nacht om 1.00u zouden vertrekken, dat werd dus een heel kort slaapje.

En zo zaten we om 1.00u weer in de bus met onze nieuwe vriend voor 2 dagen, Jean Pierre. Naar wat wij uit zijn Franse accent hebben opgemaakt een gerenommeerd hoogleraar medicijnen, die zo nu en dan een semester les geeft en dan weer op reis gaat. Eerste stop was zonsopkomst bij de Bromo, maar helaas door de hoogte waar we op zaten en de mist die er hing konden we niks zien, maar toen we eenmaal met de jeep naar het dal reden zagen we ineens de vulkaan en zijn broertje en zusje uit het niets verschijnen. De Bromo is een relatief makkelijk te beklimmen vulkaan en na een kleine 2 km lopen en een grote trap stonden we bovenaan de krater te kijken hoe de vulkaan stond te roken. Fantastisch indrukwekkend! Na een hobbelig ritje in de jeep richting de bus vervolgde we onze rit naar onze homestay voor die nacht. De accommodatie zou basic zijn, maar dit was zelfs minder dan basic. We konden allebei wel een beetje huilen van binnen, en laat dat beetje maar weg...wat een ellende. Een switch van kamers vanwege bed bugs en een kleine verbouwing later om de klamboe op te hangen lagen we in bed. We hebben allebei nauwelijks geslapen en ook van douchen zouden we hier niet schoon worden en dus zaten we in ons kloffie om 5.00u in de bus om zsm weg te gaan. Dit echt nooit meer vrijwillig. Tegen 5.45u werden we aan de voet van de Kawah Ijen gedropt waar we aan de 3 km lange wandtocht naar de krater begonnen. Waar de Bromo redelijk makkelijk te beklimmen is en er dus veel meer toeristen zijn, is de Ijen zwaar om te beklimmen. Daarnaast lopen hier tientallen locals iedere dag 2x omhoog en naar beneden om zwavel te winnen. De volle manden, die zij op hun schouders dragen en in totaal 70 tot 90 kg wegen, proberen ze vervolgens weer te verkopen aan de lokale industrie. Na ruim een uur lopen kwamen we kapot boven aan, waarna na zo'n 15 min wachten ineens de rook verdween en het kratermeer zichtbaar werd. Ook nu was het de trip meer dan waard. Eenmaal beneden reden we door de koffieplantages, waar we kort zijn gestopt om even een klein rondje te maken over de plantage, waar ook kruidnagel en kaneel wordt gewonnen en waar we kennis hebben gemaakt met de civet kat, die daar in het wild op de plantages leven.

Laatste obstakel van de zondag wad de overtocht naar Bali. In het kader moet je ook meegemaakt hebben, werden we voor bijna een uur in een wachtende bus met locals gestopt die tegen 12u eindelijk de ferry opreed en een uur later zetten we voet aan wal op Bali. Om nog een laatste poging te doen bij onze accommodatie in Pemuteran te komen. Het leek allemaal goed te gaan totdat de bemo driver voorbij het dorp reed en 10km later erachter kwam dat hij ons was vergeten. Ineens sprak hij geen Engels, maar had hij ook wel in de gaten dat hij moest terugrijden voor ons. Uiteraard wist hij, toen we er bijna waren, ons wel geld te vragen voor dit ommetje. Mijn kookpunt was intussen wel bereikt, na 2 dagen nauwelijks geslapen te hebben in slechte hotels, al dagen in dezelfde kleren te hebben gelopen, wilde ik naar het hotel en douchen. En dus heb ik meneer "vriendelijk" duidelijk gemaakt dat hij geen stuiver kreeg en hebben er onze tassen gepakt en zijn we weggelopen richting het hotel dat we hadden geboekt.

Op hoop van zegen stapte we naar binnen, want nog 2 nachten drama trokken we niet, maar niets bleek minder waar. We waren ge-upgrade naar een deluxe kamer... Het is hier hemel op aarde. Een prachtige, schone kamer en een badkamer met een buitendouche. Ik kan je vertellen je hebt niet in tijden twee zulk gelukkige mensen gezien. Hebben vanavond heerlijk gegeten en gaan morgen in de relax modus naar het strand en een plan maken voor de rest van Bali. Ik gok iets met strand, spa's en kookcursussen. Oh ja en had ik al gezegd dat het hier prachtig is, met 30 graden...

Liefs,
Rosanne en Tjitske

Ps probeer morgen nog wel even een paar foto's te plaatsen.