Zon,zee,strand...life is good!

Na onze enorm intensieve en bovenal actieve vrijdag vonden we dat we op zaterdag wel een spa dagje hadden verdiend. In eerste instantie hadden we een zeer luxe spa net buiten ubud uitgezocht waar we de hele dag vertroeteld zouden worden, maar deze had helaas geen plekje meer voor ons. In ubud zit echter op iedere hoek van de straat wel een spa en dus op aanraden van oom Jan zijn we naar een andere gegaan die midden in de rijstvelden lag. En dus zaten we na het ontbijt bij de jongens van de homestay achter op de scooter, die ons even hebben weggebracht. Een klein wandelingetje en inderdaad Cantika Spa gevonden. Na het keuze menu te hebben doorgenomen kwamen we, uiteraard, eensgezind tot de keuze voor een 1,5 durende massage met scrub, een bloemenbad, een gezichtsbehandeling en een pedicure. Wij waren de komende uren wel ff zoet. En dus werd de fietskuiten van de vorige dag los gemasseerd, alle spierknopen in de rug losgemaakt en werd ons vel er bijna afgescrubd waarna we met een glaasje ginger thee in ons bloemenbad zaten. Om jullie nog iets meer jaloers te maken hebben we onze gezichtsbehandeling en pedicure in een relaxstoel, buiten met uitzicht over de rijstvelden, gehad.

Helemaal zen en compleet relax was het volgende plan om bij Sari Organic een sapje en lunch te gaan doen. Dit was slechts 800 meter lopen, maar dan wel de Indonesische 800 meter, want afstanden schatten is niet hun sterkste kant. Gelukkig waren we net voor de enorme tropische hoosbui binnen. Normaal gaan we altijd met paraplu op stap voor je weet maar nooit, maar in ubud had het tot dan toe weinig tot niet geregend en altijd pas 's avonds laat en dus hadden we geen pluutjes bij ons... We worden meteen gestraft. Wel heerlijk gezond geluncht waarna het gelukkig ook weer zo goed als droog was en we dus terug zijn gelopen naar Ubud. Lekker gestruind langs de winkeltjes en 's avonds maar weer ons vaste tafeltje bij Nuruani.

Na zo'n enorme relax dag konden we zondag wel weer een beetje actief doen. We hadden een aantal tempels en de grootste rijstterrassen van Bali nog hoog op ons lijstje staan en dus hebben we zondag met onze privé chauffeur flink rond getourd.

Wij hadden een lijstje gemaakt en dus was de eerste stop de Taman Ayun, de oorspronkelijke hoofdtempel van het Mengwi koninkrijk. Het middenterrein bevat vele tempels, waar je om heen kan lopen.

De tweede tempel lag een behoorlijk stuk naar het noorden, bij Bedugul. In het Bratan meer ligt hier de Ula-Danutempel. Deze is opgedragen aan de watergodin en ligt een paar meter in het meer, wat zorgt voor spectaculaire kiekjes.

Vanuit Bedugul was het een relatief kort ritje naar de rijstvelden van Jatiluwih. Deze terrassen zijn eeuwenoud en strekken zich uit over een panorama van 18 km. Deze terrassen hebben een Unesco status, waarmee de boeren in deze omgeving extra worden geholpen en gestimuleerd.

Het was inmiddels rond half 3 en wij wilde per se naar de Tanah Lot, een van de meest bekende tempels van Bali, omdat deze op een rots in zee is gebouwd. Onze chauffeur stribbelde 's ochtends nog een beetje tegen, omdat dit te ver was, maar bezweek onder aan ons vriendelijke verzoek 's middags. Aangezien het een ritje was van ruim een uur, hebben wij uiteraard onze nekspieren weer getraind al slapende op de achterbank. Om 16.00u waarempel we waren er ineens. Bussen vol toeristen, met name Japanners en Russen, bleven pal voor zee honderden foto's maken, maar wij zagen op links een klif vanaf waar je hoogstwaarschijnlijk een top uitzicht had en daar liepen nog meer mensen. Dus wij ook maar die kant opgelopen, lalala langs een meneer op een brommer die daar de wacht stond te houden: "hallo". Toen liepen we ineens op de golfbaan...stelletje boefjes. Iedereen keurig goedendag zeggen, mooie foto's maken zonder toeristen erop en weer terug...hihi. Een lemon sapje bij bijna zonsondergang, wij hadden weer een prima dagje achter de rug.

Wel lange dag, ondanks de hazenslaapjes in de auto ook nog een beetje vermoeiend. Ook jammer was dat onze tijd in Ubud er bijna op zat, want maandag zouden we verkassen naar Sanur. Dus werd de tas weer ingepakt en was de kamer weer helemaal leeg alsof er nooit iets was gebeurd.

Maandagochtend nog een keer een lekker ontbijtje en toen de hele familie een hand geven, gedag zeggen en beloven dat we volgend jaar weer terug komen...ok!

Na een klein ritje van nog geen uur waren we in Sanur, een van de meest populaire badplaatsen van Bali. Hier geen zwart lava strand, maar heerlijk goudgeel zandstrand wat zich lang uitstrekte. We waren 's ochtends opgestaan met bewolking, maar toen we wegreden uit ubud was het een strak blauwe lucht en die was er ook in sanur. Jan had hier voor ons een homestay geregeld die ook nu weer prima was. Na even een korte verkenning door sanur te hebben gedaan besloten we aan ons zwembadje te gaan liggen, want aan het strand was het gewoon te heet. Plan voor de komende dagen was om dinsdag een stranddagje te doen eb woensdag een scooter te huren en de zuidpunt te verkennen. Helaas gooide het weer roet in het eten, want dinsdagochtend stonden we op het regen en dat is geen goed teken, want het hoort alleen aan het einde van de dag te regenen en dit betekende dus de hele dag regen. Dus daar ging ons plan, maar zo flexibel als we zijn passen wij ons daar op aan en hebben we uiteindelijk ook een hartstikke leuke dag gehad met een potje kolonisten, westers lunchen, wandeling naar de supermarkt, koffie drinken, nieuwe leesboeken scoren voor op het strand en 's avonds bij de Bob Marley strandtent een Bintangetje of wat gedronken.

Woensdag was het gelukkig al wel weer iets opgeklaard, maar ook nu zo af en toe 5 druppels en dus wel gewoon ons handdoekje gespreid op het strand en af en toe de zon aangemoedigd dat ie iets beter z'n best moest doen. Toen de zon er echter was begon het ook harder te waaien en werden we compleet gezandstraald en dus handdoekje opgepakt en weer bij onze vrienden Margriet en René ( een gepensioneerd koppel) aan het zwembad gaan liggen. Super lieve en leuke mensen, die ons de meisjes noemde. 's Avonds was het tijd voor onze eerste malaria pil, want de volgende dag gingen we naar de Gili's en daarna Lombok waar deze muggen helaas kunnen voorkomen. De vorige keer in Laos heb ik nauwelijks last gehad van bijwerkingen, maar deze keer begon ik me na een uur al minder te voelen. 's Nachts nauwelijks geslapen en de volgende ochtend voelde ik me overreden door een trein, Roos had gelukkig nergens last van. Met een halve medicijnkast ingeslikt gingen we op weg naar de haven van Padang Bai vanuit waar we op de GiliCat (snelle speedboot verbinding) binnen 1,5 uur op de Gili's zouden zijn. De reis liep gelukkig heel voorspoedig, want de zee was heel kalm. Heb zelfs onderweg nog dolfijnen gespot! Na ruim een uur varen kwamen daar 3 paradijselijke eilandjes en hun grote broer Lombok in zicht. We zijn op Gili Trawangan! Hagelwitte stranden, een turquoise zee, palmbomen en een strak blauwe lucht...dit moet wel lukken de komende 3 dagen!

Een jongen van ons guesthouse stond ons al op te wachten bij de pier en liep met ons mee naar het Nirwana guesthouse. Weer leuk, schattig en bovenal ruim en super schoon en netjes. Wij zoeken dit iedere keer wel goed uit samen. Spulletjes gedumpt, bikini aan, handdoek onder de arm en naar het strand, want er kan nu serieus aan de bruine kleur worden gewerkt. Mijn lijf vond het echter aan het einde van de dag echt wel mooi geweest. Had koude rillingen, hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid en uiteraard diarree. Het wilde liggen en slapen. We zijn nog wel even iets wezen eten en ben toen m'n bed ingekropen. Ik baalde als een stekker hoe ik me voelde, met name ook voor Roos.

Ook slapeloosheid en nare dromen horen tot de bijwerkingen, dus gelukkig wel geslapen, maar onrustig. Ik voelde me vrijdagochtend in ieder geval een stuk beter. We hebben 2 fietsen gehuurd en een snorkelset en zijn eerst maar even een paar uurtjes aan het strand gaan liggen, waar je gewoon met je flippers de zee in loopt en 4 meter uit de kust prima kan snorkelen. Je zwemt er tussen de tropische vissen en als je mazzel hebt, en die had ik, zie je een zeeschildpad! Rond een uurtje of 4 zijn we weer op ons fietsje gestapt en zijn we het eiland rond gefietst. Dit doe je ongeveer in een uur, tenzij je zoals wij een paar keer stopt om een sapje te drinken bij een van de vele strandtentjes...het leven is hier goed.

Zaterdag zijn we op een snorkeltrip geweest naar de andere 2 Gili eilanden. Had hier graag willen duiken, maar het lijf wil nog niet echt en durfde het zo diep onder water gewoon niet aan, want dat vergt gewoon teveel energie. Snorkelen was echter een prima alternatief en dat konden we ook gezellig samen doen. Het koraal was op deze plekken stukken mooier en de verscheidenheid aan vissen nog groter en ook dit keer schildpadden...jeehee! Na 3 snorkelpunten en lunch op Gili Air keerde we terug naar Gili Trawangan, waar wij verbleven. Hebben bij terugkomst ons vervoer naar Lombok geregeld en hebben daarna nog maar even een plonsje gedaan in ons zwembad. 'S avonds nog een keer lekker vis eten aan het strand en toen was het toch echt weer tijd om de tas in te pakken voor Lombok. Een van de laatste paar keren dat de tas opnieuw volgepropt moest worden, want alleen 5 dagen Lombok en Jakarta staan nog op het programma en dan zitten onze 4 weken er alweer op.

En zo zaten we zondagochtend bepakt en bezakt op de boot naar Lombok, maar al onze Lombok avonturen krijgen jullie hoogstwaarschijnlijk zaterdag vanuit Jakarta.

Tot dan!

Liefs