Amazing Australia

Laatste update kwam van "slechts" een paar honderd kilometer verderop, maar er is uiteraard weer veel gebeurd in de tussentijd, dus we gaan weer even een paar dagen terug in de tijd.

Adelaide op zondag is dus gewoon druk. Iedereen is druk met kerstinkopen, wat echt zo'n raar idee is helemaal nu er bij jullie sneeuw ligt en je dat toch associeert met kerst, maar nee hier loop ik in mijn korte broek terwijl kerstman, in volledig kostuum, door de stad loopt. Goed Adelaide dus. In mijn Lonely planet, hoop in bange dagen, stond een walking tour door Adelaide langs de highlights van de stad, dus na het ontbijt de wandelstappers aangetrokken, lunch gemaakt en de stad in gegaan. Adelaide is echt een fijne en relaxe stad. Veel "Australisch oude" gebouwen, parkjes en de rivier waar een soort boulevard langs loopt. Het weer was fris, maar lekker genoeg om door de stad te wandelen en weer een hoop foto's te maken. 's Avonds gechilt in het hostel en mn spullen weer ingepakt, want de volgende ochtend zou ik vroeg opgehaald worden voor mij Great Ocean Road tour.

Maandag ochtend 6.00u gaat de wekker, kan er toch echt niet aan wennen dat vroege opstaan. Ontbeten, laatste spullen in mijn tas gepropt en klaar voor vertek. Om 7.20u werd ik voor het hostel opgehaald door Sonja, de baas van de tourcompany en zij zou ons vandaag gaan rondrijden. Een rondje Adelaide en met slechts 7 mensen aan boord waren we compleet en klaar om Adelaide alweer achter ons te laten. Na een ritje door de Adelaide Hills kwamen we in Hahndorf aan, jawel het klinkt duits en het is duits, sterker nog het is de eerste en oudste duitse nederzetting in Australie. We hebben hier een klein half uurtje rondgelopen. Als eerste stop was er een letterwinkeltje. Waarom letterwinkeltje genoemd werd geen idee, want er werd werkelijk van alles verkocht van leren riemen, hoeden, koeien vellen tot onderbroekken, maar geen letters. De eigenaar van de winkel, een aardige vent, stond bij binnenkomst al meteen 5 borrelglaasjes port voor ons te tappen...heerlijk...8.00u in de ochtend, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen. Kylie, een van de engelse meiden uit de bus, wilde graag een magneet van het dorpje kopen, maar ze kreeg hem gratis in ruil voor een kus op zn wang...weet niet hoe je daar ooit van rond komt, maar goed goedkoop gescoort dus. Een koffietje later zaten we weer in de bus en reden langs de Murruy river naar Naracoorte waar we die nacht zouden slapen.

Naracoorte is bekend in Southern Australia, omdat daar de enige World Heritage listed site is, namelijk Naracoorte Caves National Park. Na de lunch werden we hier dan ook gedropt en hebben we een wandeling door de grotten gemaakt, onder leiding van een gids. In de Victoria Caves zijn naast diverse grottenkamers ook een hoop fossielen uit de pre-historie gevonden van mega kangeroos, wombats en slangen. Op weg terug naar het visitor centre liepen we door de "bush" en hoorde ik ineens wat geritsel in de bosjes. Aangezien je hier continue op je hoede moet zijn voor slangen keek ik uiteraard om mee heen om te kijken waar het geluid vandaan kwam. Het was echter geen slang, maar een Echicna. Vind het meer om een egel lijken, maar dan wordt Rens boos als ik dat zeg. Dus een echte Echicna en dat in het wild! Is vrij uniek kan ik je vertellen. De Echicna was iets minder onder de indruk van ons plotselinge bezoek en groef zich snel in en kwam niet meer tevoorschijn. Eenmaal in het Wonambi Fossil centre hebben we nog wat rondgelopen, want ze hebben naast een hoop informatie ook een reconstructie gemaakt van hoe de omgeving er ongeveer uit heeft gezien en hoe deze beesten eruit hebben gezien. Onze gids vertelde ons een hoop over het onstaan van deze lime stone grotten en over hoe de fossielen worden gevonden. Al met al best wel interessant en weer heel wat anders van wat ik tot nu toe heb gezien.

's Avonds hebben we in de backpackers gegeten, Sonja had voor ons ge-bbqt en pavlova met vruchtjes gemaakt....whoehoeee!! Na het eten hebben we met z'n vijven, Kylie, Mattie, Phill, Charlie en ik, onder ons dekbed Madagascar 2 zitten kijken en toen was het wel tijd voor bed, aangezien we de volgende ochtend om 7.30u klaar moesten zijn voor vertrek.

De volgende ochtend dus. Nou moet ik jullie even iets meer vertellen over het backpackersleven. In mijn tas zitten 2 broeken, 5 shirts, 2 truien, een jas en wat hempjes. Die broeken zijn....jaja inderdaad...afritbroeken. Heel handig maar oh zo lelijk. Dan hebben we een toilettas met het hoog nodige en er zwerft ergens wel een mascara roller in die tas, maar die wordt zelden tot nooit gebruikt, waarom zou je ook. Nou dachten de meiden op mijn tour van Darwin naar Alice daar precies zo over. Sterker nog als je terug gaat naar dat verhaal kan je lezen dat we weer in natuurlijke zwembaden lagen te badderen dan dat we wat deden. Je raad het al er werd niet tot nauwelijks gedoucht. Kan je denken, he bah dat is vies, dacht ik eerst ook, want ik douche ook graag 100x op een dag, maar in de outback heeft dat ook allemaal geen zin. Zodra je onder de douche vandaan komt zweet je weer en zit je onder het zand, nutteloos dus en aangezien iedereen er zo over denkt zit je met zn allen een beetje te stinken en zweten in de bus en in je tent. Goed, maar nu een andere tour, andere mensen en dus andere rituelen. Jullie begrijpen al waar dit heen gaat. Deze dames douchen 2x per dag, hebben alleen maar hippe moderne kleding bij zich, functioneel is dan weer iets wat ze niet begrijpen oja en vergeet de make-up 's ochtends vroeg niet! Niet verwonderlijk dat ik binnen een half uur na het ontbijt klaar was, tas in had gepakt en zat te wachten op de rest.

Uiteindelijk was iedereen om 7.45u klaar voor vertrek en hadden we eerst een paar uur rijden voor de boeg voordat we in de Grampians National Park aankwamen. Daar moesten de wandelschoenen aangetrokken worden, want we zouden Mount Zero gaan beklimmen. Reacties: "Wandelschoenen? Kan het ook op mn Birkenstocks? Oh ik loop wel op deze sandaaltjes." Hahahahahaha niet slim, maar daar kwamen de dames al snel genoeg achter en toen werd er ineens wel met een beetje jaloerze blik naar mijn uber coole wandelschoenen gekeken. Ruim een half uur later, wat klim en klauter werk (ja mam ik word nog eens een echte survivalster, of zoiets) stonden we bovenop Mount Zero, waar we een super uitzicht hadden over een deel van de Grampians.

Weer terug in de bus zijn we naar McKenzie Falls gereden. Gevoelsmatig duizenden traptreden naar beneneden om bij de waterval aankwamen. Door de vele regen de afgelopen periode was de waterval vrij spectaculair. De gebruikelijk toeristische foto's later konden we die duizenden traptreden weer beklimmen...heerlijk. Snel een boterhammetje in de bus en naar Boroka lookout. Laatste stop van die dag was Halls Gap, waar we Brambuk visitor centre hebben bezocht. Uiteraard weer veel Aboriginal cultuur dingen....boring!!! Heb het nu wel gezien. We zijn dan maar rond gaan lopen en spotte ineens Kangaroos...echte...in het wild...vet gaaf. Konden heel dichtbij komen om weer honderden foto's te maken. Had nog geen kangaroos in het wil gezien, wel in de dierentuin, maar dat telt niet. Dus ik kan de echnicna en de kangaroo afstrepen, nu nog een koala en emu, maar dat stond op het programma voor morgen. Na onze kangaroo avonturen weer terug in de bus voor nog een paar uur rijden naar Warrambool. Helaas was het weer omgeslagen en reden we in de regen Warrambool binnen, dus een zonsondergang aan het strand hebben we maar even overgeslagen.

Woensdagochtend weer vroeg op, ontbijten, spullen en inpakken en de bus in want nu was het eindelijk zover...de reden waarom ik deze tour maakte...de Great Ocean Road! Het weer was niet fantastisch, maar het was droog en de zon deed echt heel hard zn best. Eerste stop was aan het begin van de Great Ocean Road, waar we snel een foto konden maken van het bord van de Great Ocean Road. Al snel kwam de echte great ocean road in zicht en reden we langs de fantastisch, ruige kustlijn. Langs de hele route heb je overal plekjes om te stoppen. Zo stopte we bij de Bay of Martyrs, Loch Ard Gorge en London Bridge (hoewel de brug een paar jaar geleden is weggeslagen door de zee heet het nog steeds london bridge). Jaja en toen was het echt tijd voor de Twelve Apostles, waar de Great Ocean Road beroemd om is. En wat is beter dan om deze rotsformaties uit de lucht te bekijken...inderdaad Tjitske in een helicopter en een vlucht over de Twelve Apostles. Dat was wel zooooo gaaf. Hoewel het een beetje mistig leek, had je daar hoog in de lucht dus totaal geen last meer van en dus kon ik weer fantastische foto's maken. Na ons korte heli vluchtje nog even een standaard foto's gemaakt vanaf de look out en toen naar Gibson Steps, via waar je op Gibson Beach uitkomt. Sta je op een klein zandstrandje omgeven door hoge kliffen. Super vet.

Terug in de bus zijn we naar Apollo Bay geregen en hebben we geluncht, waarna we de kustweg verder omhoog zijn gereden richting Torquay en Lorne, met nog een stop onderweg om Koala's te spotten. We hadden er al een paar vanuit de bus gezien, maar nu liepen we in een park en zaten ze op een paar meter afstand in een boom, met een baby koala....cute!!! Was helemaal gelukkig. Was iets minder gelukkig met de tropische papagaaien/ vogels die daar vlogen, aangezien ze dachten dat we voer bij ons hadden en dus recht op je af vlogen en als je stil stond zelfs op je hoofd gingen zitten. Toen dat werd uitgelokt door de tourleader ben ik bij de bus gaan wachten...laag overvliegend wild is toch niet helemaal mijn ding.

De rest van de middag hebben we slapend in de bus doorgebracht, we waren allemaal kapot en het was zeker een paar uur rijden totdat we in Melbourne zouden aankomen. Tegen 18.00u waren we dan eindelijk in St. Kilda bij ons hostel en hebben we snel boodschappen gedaan. Het leek ons wel een goed idee om met elkaar eten te koken, scheelt weer in de kosten. Dat was ook een goed idee tot we in de supermarkt aankwamen en daar het gemekker begon (van 1 persoon)...nee dat lust ik niet....nee ik eet nooit gekookte aardappelen...ik hou niet zo van sla...kunnen we niet iets van pizza eten...drie keer raden waar dit meisje vandaan kwam....yes een landgenoot. Eentje om af te schieten naar de maan, met een enkele reis. De rest was iets minder lastig, gelukkig.

Donderdag een beetje uitgeslapen en de stad in met een stapel cv's onder de arm. De bankrekening begint heel langzaam ernstige vormen aan te nemen, dus tijdelijk werk zou wel prettig zijn. Eerst met zn vijven geluncht op Federation Square en toen op banenjacht. Helaas weinig succes, aangezien ik maar een paar weken in Melbourne wil blijven om te werken en dus geen 3 maanden. We houden moed en zoeken gewoon verder in Sydney. Uitgeteld van het vele sjouwen door de stad kwamen we in het hostel, waar we gratis bbq-worstjes-avond hadden...altijd fijn. Na het eten hebben we snel omgekleed en zijn we naar de pier in St Kilda gelopen, waar na zonsondergang de pinguins het strand op komen en een plekje zoeken op de rotsen om daar de nacht door te brengen. Wel zo schattig en gaaf om die beetjes uit het water te zien komen en huppelend en waggelend richting de rotsen te zien bewegen.

Onze Nederlandse vriendin wilde per se op stap die avond, de rest niet, dus met een mokkend kind terug naar het hostel. Altijd fijn van die verwende k** kinderen zoals zij. Nog een paar dagen en dan zou ze vertrekken, we houden moed.

Vrijdag was het niet al te best weer en dus besloten we om na het ontbijt, cv's mailen naar de stad te gaan en naar Melbourne aquarium te gaan. Uiteindelijk hebben we hier bijna 3 uur rondgelopen, tussen de pinguins, haaien, schildpadden en allerlei tropische vissen, wat wel gaaf was om te zien, maar dit was wel het laatste aquarium waar ik naartoe ga. Heb het onderhand wel gezien. Na het aquarium nog even richting de Docklands gelopen, maar daar was niet veel te doen en zien, dus hebben we boodschappen gedaan en zijn we teruggegaan naar St Kilda, waar we hebben gekookt en tegen half 8 weer naar de pier zijn gelopen. Dit keer iets eerder, zodat we een betere zonsondergang zouden hebben en echt konden wachten op pinguins. Tegen 21.00u zaten de meeste pinguins weer op het droge en zijn we teruggegaan naar het hostel om om te kleden en ons klaar te maken voor een avondje uit. Iedereen was eigenlijk te moe, maar goed een paar drankjes in de Vinyard en een dansje kan nooit kwaad. Tenzij je een meisje bij de hebt die je het bloed onder de nagels vandaan haalt en het weet te presteren om ieder gesprek die je met een aangename Australier hebt in tussen te springen en het gesprek zo weet te draaien dat het weer over haar gaat. En toen ze tegen iemand zei: ja dat is Tjitske, zij is 25, dus zij is een beetje onze oma die om 3.00u zegt: jongens we gaan naar huis. Toen ontplofte ik. Mag dan wel 25 zijn, maar ik heb nooooooooooiiiitttt zoiets gezegd, sterker ik gedraag me helemaal niet zo en iedereen die ik tot nu toe ontmoet schat mij 22/23 jaar. Tijd om naar huis te gaan en haar in dr sop gaar te laten koken.

Zaterdag moest ik uitchecken, omdat ik van kamer moest switchen, dus vroeg op. Het was gelukkig stralend mooi weer en dus zijn we snel richting het strand gegaan en hebben daar heerlijk de hele dag liggen bakken in de zon en gezwommen in zee. Moet mn kleurtje natuurlijk wel een beetje bijhouden ;). Een top dag dus. Tegen de tijd dat we terug waren in het hostel waren we zo rozig van de hele dag buiten zijn dat we verder niks meer hebben gedaan, behalve dat ik nog even met paps en mams heb geskypt voordat ze maandag vertrekken naar Oz!!!! Gisteren echt niks gedaan. Boekjes gelezen in de zon, van alles uitgezocht om met papa en mama te doen als ze naar Melbourne komen volgende week en 's avonds met Maaike geskypt.

Ga zo maar eens voor een wandelingetje in St Kilda en morgen verhuis ik van hostel en ben ik meer in de stad. Heb verder nog maar weinig gepland, behalve dat ik donderdag op wine tasting tour ga in de Yarra Valley!!! Vermaak me dus nog steeds prima en ik verbaas me elke keer weer over de fantastische natuur en indrukwekkende highlights die Australie te bieden heeft, maar kijk er ook wel een beetje naar uit als papa en mama hier zijn, zodat ik ze hier kan rondleiden en vele verhalen kan vertellen over de afgelopen 3 maanden.

Om Femke's woorden te gebruiken zeg ik: "later kater". Tot ergens volgende week.

X