Back on track
Door: Tjitske
Blijf op de hoogte en volg Tjitske
14 November 2010 | Australië, Darwin
Mijn laatste verslag was een paar uur voordat ik naar Perth zou vliegen, dus daar gaan ik dan maar even verder. Na een 4,5 uur durende vlucht naar Perth was ik aan de andere kant van Australië. Perth: waar spinnen door je tuin lopen die je absoluut niet moet aanraken, tenzij je graag een shot wil halen in het ziekenhuis, waar slangen en hagedissen (in alle soorten en maten) door het park heen kruipen en waar het barst van vliegen...fantastisch dus.
Na heel even op het vliegveld te hebben moeten wachten kwamen daar door de schuifdeuren Anna en Bayley aangelopen…echt heel raar om na bijna 5 jaar elkaar weer te zien. Bayley herkende mij niet meer, dus was weer een beetje ouderwets verlegen. Na een autoritje naar huis en mijn “suite” te hebben gekregen, met een ontvangst brief en tekening van Bayley, was het wel weer tijd voor een wijntje, zoals we er in Nieuw Zeeland destijds veel van hebben gedronken.
Na het eten een klein kadootje voor Bayley, een boek, wat helemaal fantastisch was. Het ijs was volledig gebroken en ik was zijn beste vriend, iets wat ik in 6 maanden tijd in NZ niet voor elkaar kreeg, was nu binnen een paar uur gepiept.
Anna moest vrijdag gewoon naar haar werk en Bayley naar school, dus ik was op mezelf aangewezen. Met de bus en de trein naar de stad, weer een nieuwe openbaar vervoer ervaring. Aan de hand van de Lonely Planet ben ik door de stad gewandeld...een top stad. Lekker relaxt sfeertje, ruim opgezet. veel parkjes en de zon scheen!!! Net als in Sydney wordt ook in Perth de bebouwing afgewisseld met moderne, hoge gebouwen en oude, historisch gebouwen en kerken. Na ruim 2 uur door de stad te hebben gelopen vond ik het wel goed als ik “even” ging winkelen in een van de outlet shopping malls. Uiteindelijk een spijkerbroek, 2 shirts en een paar schoenen rijker en slechts 60 dollar lichter, vond ik dat ik het heel goed had gedaan. Het was ondertussen al tegen vijven en dus terug naar huis, waar Anna mij van de trein zou halen. ’s Avonds na het eten plannen gemaakt voor het weekend. Ik mocht bepalen waar ik heen wilde en wat ik wilde doen en zij zou me overal mee naartoe nemen. Het werd Kings park op zaterdag en Rottnest Island op zondag.
Zaterdag een beetje uitgeslapen en toen was het tijd om de boel in te laden en naar het park te gaan. Bayley was erg blij met mijn plannen om vandaag naar het park en het strand te gaan. Lunch, kleedje, frisbee en strandspullen ingeladen en op naar Kings Park, wat het grootste stadspark ter wereld is (jaja groter dan Central Park, en als je het niet gelooft google het maar) en dat had ik snel in de gate toen we er met de auto doorheen reden, want lopend is het gewoon niet te doen. Een korte wandeling over de Tree Top bridge, vanaf waar je een goed uitzicht had op de stad. Daarna de lunch uit de auto gehaald en na de lunch moest ik er toch echt aan geloven, er moest fanatiek gefrisbeet worden...conclusie aan het einde (Bayley’s woorden): you suck...en bedankt.
Nog even een snel bezoek aan de inmense speeltuin en toen was het tijd om richting het strand te gaan. Kings Park kan je gerust de hele dag verblijven, maar wij hadden andere plannen. Na een kort ritje kwamen we bij Hilary’s aan. Een klein, beschuit baaitje in de haven, waar vooral kinderen prima in het water konden spelen. Had de bikini wel mee, maar toen ik het water voelde kwam ik al snel tot de conclusie dat het geen Thais theewater meer is, maar steenkoud water van de Indische Oceaan...geen zwemmen voor mij vandaag. Na een paar zonnestraaltjes op het strand meegepakt te hebben was het wel tijd om te gaan. Een lekker relaxt dagje gehad. Thuis moest de groentetuin water hebben en daarna werd mij vriendelijk toch dringend opgedragen om met de bal te spelen...opnieuw bleek ik een zeer slechte kandidaat, maar dan kan ook aan de gooikunsten van Bayley heben gelegen. Bij het eten legt hij ineens zijn vork neer, kijkt me aan, en zegt: Ik denk dat jij de grappigste persoon bent die ik ooit heb ontmoet...haha...steek die maar in je zak.
Zondagochtend vroeg op, want we moesten om 9.30 de ferry halen om naar Rottnest te gaan en het is een klein ritje met een hoop stoplichten naar Fremantle, dus om 8.00u zaten we in starthouding in de auto, klaar voor vertrek. Veels te vroeg in Fremantle natuurlijk, moesten we wachten op de boot, althans wij verwachten een grote ferry, maar het was een “klein” speedbootje die ons naar de overkant zou brengen. Gillend, lachend en bibberend van de kou kwamen we ruim een half uur later aan de overkant aan...waar paradijs. Een buspas gekocht voor de dag, zodat we het hele eiland rond konden touren en veel konden zien. Was echt top. Eerste baai was al geweldig mooi, met azuur blauw water, wit zand en koraal wat je kon zien langs de rotsen. Helaas was de wind aan de koude kant en ook het water had nog steeds geen theewater temperatuur, dus de zwemattributen bleven nog even in de tas. Stop 2 was de vuurtoren, die we hebben beklommen en vanuit waar we een mooi uitzicht hadden over het eiland. Daarna naar een baai aan de andere kant van het eiland...nog mooier, nog helder water en minder koud, dus na de lunch moest ik er echt aan geloven en moest de bikini aan. Koud jongens...koud, niet normaal, maaaaar ik heb in de Indische Oceaan gezwommen! Laatste baai van de dag hebben we een enorm zandkasteel gebouwd...heb het blijkbaar nog steeds in me. Eenmaal terug bij de pier een biertje gedronken, want dat hoort er wel bij naar zo’n dag en toen was het toch echt tijd om de laatste ferry naar Fremantle terug te nemen. Een topdag!! Compleet moe en voldaan kwamen we thuis, waar het eten al klaar was en we lagen allemaal tegen 20.30u al in bed.
Maandag was de hele familie weer naar school en werk, dus ik op pad naar Fremantle. Had er de vorige dag wel iets van gezien, toen we erdoor heen reden om naar de ferry te gaan, maar nog lang niet alles. In Fremantle kwamen destijds de eerste immigranten aan (aan de westkust dan). Deze immigranten waren echter gevangenen uit Engeland en dus was er in Fremantle nog een gevangenis, die tot 1991 nog in gebruik was, waar je een tour doorheen kon doen. Best wel indrukwekkend en goed om een keer gezien te hebben, maar ik heb in Cambodja toch 1000x erger gezien. Mijn mede-tourgenoten (60+, niks ten nadelen hoor) vonden het nogal merkwaardig dat ik als 25-jarige een tour door een gevangenis deed...”wat moet zo’n meisje nou hier”...nou die vindt dat interessant. En toen we bij de galg aankwamen, waar daadwerkelijk misdadigers aan werden opgehangen stond iedereen te oohh’en en te aaahhh’en, op een iemand na...ik. Zoals gezegd in S21 in Cambodja is waar je maag omdraait en je de koude rillingen krijgt van alle gruwelijkheden tegen onschuldige mensen...dus nee ik heb erger gezien.
Om het toch een beetje gezellig te houden ben ik daarna door het oude centrum van Fremantle gelopen, koffie drinken en ijsjes eten...gewoon omdat het kan. En toen zat de maandag er alweer op en had ik alleen dinsdag overdag nog in Perth, voordat mijn vliegtuig ’s avonds weer terug zou gaan naar Sydney. Aangezien ik alles wel zo’n beetje had gezien, in de directe omgeving, ben ik dinsdagochtend naar het strand bij Cottesloe geweest en door het stadje gelopen, waarna ik naar Bayley’s zwemles ben geweest. Hij was helemaal door het dolle heen toen ie mij zag bij het zwembad, dat ik toch echt was gekomen. Blij dat ik het had gedaan, want dat zijn toch dingen die ik destijds in Nieuw Zeeland niet heb gedaan. Toen was het ’s avonds toch echt tijd om afscheid te nemen en zat ik om 23.50u weer in het vliegtuig naar Sydey. Had een paar geweldige dagen gehad en ben blij dat ik toch naar Perth ben gegaan om Anna en Bayley te zien, maar ook om de omgeving van Perth te hebben gezien. West Australie staat hoog op mijn verlanglijstje om nog eens naartoe te gaan en om dan de hele kust af te reizen.
Goed terug in Sydney, waar ik op woensdagochtend lokale tijd om 7.00u weer was. Helemaal gesloopt door mijn vlucht, met opnieuw 1000 huilende kinderen en 3 uur slaap. Dus eenmaal bij Rens thuis ben ik in bed gedoken en heb ik letterlijk de hele dag niks meer gedaan.
Donderdag maar weer eens Sydney in. Dit keer over de Harbour Bridge gelopen (nee niet de enorme klim, maar gewoon het voetpad) en naar de Rocks geweest, wat onder de brug ligt. Een niet al te drukke en enerverende dag dus. Vrijdag wat dingen in de stad geregeld voor mijn tour die komende dinsdag gaat beginnen!!
Zaterdag met Rens naar Taranga Zoo geweest. Was weer een hele tour met het openbaar vevoer en de ferry, maar 2 uur later waren we er eindelijk. Had heel zusterlief broodjes gesmeerd, appeltje meegenomen...maar er werden gewoon nog steeds flauwe grapjes met me uitgehaald...nee Rens zal ook nooit meer al je strijk wegwerken, die je gewoon voor je zus laat liggen totdat ze weer terug is.
De dierentuin was super leuk. Veel Australische dieren, maar volgens Rens waren papa en mama waren er ook (de chimpansees)...nee niet mijn woorden!!! Al me al een leuk, maar vermoeiend dagje. ’s Avonds moest mijn tas, na 2 weken, weer volledig worden ingepakt...absolute hel natuurlijk. Was wel fijn om mijn hele tas 2 weken lang uitgestald te kunnen hebben, maar nu moest alles weer terug in die tas.
En vanochtend ging het avontuur weer eindelijk verder. Na een goede vlucht, dit keer zonder huilende kinderen, ben ik vanmiddag in Darwin aangekomen. Bloedje heet en hostel gevonden en ingecheckt, niet geweldig, maar dat hoort erbij...dat is het backpack-leven, dus we zijn back on track!! Morgen nog een vrije dag in Darwin en dinsdag gaat het feest beginnen, want dat wordt ik om veels te vroeg opgehaald en gaat mijn tour naar Kakadu National Park van start, waarna ik via Darwin afzak naar Alice Springs en Uluru. Actie in de tent en weer wat meer enerverende verhalen voor jullie.
Tot over ruim een week in Alice, wannneer ik weer in de bewoonde wereld ben, niet meer in tenten hoef te slapen en weer telefoonbereik heb.
Liefs,
Tjitske
Na heel even op het vliegveld te hebben moeten wachten kwamen daar door de schuifdeuren Anna en Bayley aangelopen…echt heel raar om na bijna 5 jaar elkaar weer te zien. Bayley herkende mij niet meer, dus was weer een beetje ouderwets verlegen. Na een autoritje naar huis en mijn “suite” te hebben gekregen, met een ontvangst brief en tekening van Bayley, was het wel weer tijd voor een wijntje, zoals we er in Nieuw Zeeland destijds veel van hebben gedronken.
Na het eten een klein kadootje voor Bayley, een boek, wat helemaal fantastisch was. Het ijs was volledig gebroken en ik was zijn beste vriend, iets wat ik in 6 maanden tijd in NZ niet voor elkaar kreeg, was nu binnen een paar uur gepiept.
Anna moest vrijdag gewoon naar haar werk en Bayley naar school, dus ik was op mezelf aangewezen. Met de bus en de trein naar de stad, weer een nieuwe openbaar vervoer ervaring. Aan de hand van de Lonely Planet ben ik door de stad gewandeld...een top stad. Lekker relaxt sfeertje, ruim opgezet. veel parkjes en de zon scheen!!! Net als in Sydney wordt ook in Perth de bebouwing afgewisseld met moderne, hoge gebouwen en oude, historisch gebouwen en kerken. Na ruim 2 uur door de stad te hebben gelopen vond ik het wel goed als ik “even” ging winkelen in een van de outlet shopping malls. Uiteindelijk een spijkerbroek, 2 shirts en een paar schoenen rijker en slechts 60 dollar lichter, vond ik dat ik het heel goed had gedaan. Het was ondertussen al tegen vijven en dus terug naar huis, waar Anna mij van de trein zou halen. ’s Avonds na het eten plannen gemaakt voor het weekend. Ik mocht bepalen waar ik heen wilde en wat ik wilde doen en zij zou me overal mee naartoe nemen. Het werd Kings park op zaterdag en Rottnest Island op zondag.
Zaterdag een beetje uitgeslapen en toen was het tijd om de boel in te laden en naar het park te gaan. Bayley was erg blij met mijn plannen om vandaag naar het park en het strand te gaan. Lunch, kleedje, frisbee en strandspullen ingeladen en op naar Kings Park, wat het grootste stadspark ter wereld is (jaja groter dan Central Park, en als je het niet gelooft google het maar) en dat had ik snel in de gate toen we er met de auto doorheen reden, want lopend is het gewoon niet te doen. Een korte wandeling over de Tree Top bridge, vanaf waar je een goed uitzicht had op de stad. Daarna de lunch uit de auto gehaald en na de lunch moest ik er toch echt aan geloven, er moest fanatiek gefrisbeet worden...conclusie aan het einde (Bayley’s woorden): you suck...en bedankt.
Nog even een snel bezoek aan de inmense speeltuin en toen was het tijd om richting het strand te gaan. Kings Park kan je gerust de hele dag verblijven, maar wij hadden andere plannen. Na een kort ritje kwamen we bij Hilary’s aan. Een klein, beschuit baaitje in de haven, waar vooral kinderen prima in het water konden spelen. Had de bikini wel mee, maar toen ik het water voelde kwam ik al snel tot de conclusie dat het geen Thais theewater meer is, maar steenkoud water van de Indische Oceaan...geen zwemmen voor mij vandaag. Na een paar zonnestraaltjes op het strand meegepakt te hebben was het wel tijd om te gaan. Een lekker relaxt dagje gehad. Thuis moest de groentetuin water hebben en daarna werd mij vriendelijk toch dringend opgedragen om met de bal te spelen...opnieuw bleek ik een zeer slechte kandidaat, maar dan kan ook aan de gooikunsten van Bayley heben gelegen. Bij het eten legt hij ineens zijn vork neer, kijkt me aan, en zegt: Ik denk dat jij de grappigste persoon bent die ik ooit heb ontmoet...haha...steek die maar in je zak.
Zondagochtend vroeg op, want we moesten om 9.30 de ferry halen om naar Rottnest te gaan en het is een klein ritje met een hoop stoplichten naar Fremantle, dus om 8.00u zaten we in starthouding in de auto, klaar voor vertrek. Veels te vroeg in Fremantle natuurlijk, moesten we wachten op de boot, althans wij verwachten een grote ferry, maar het was een “klein” speedbootje die ons naar de overkant zou brengen. Gillend, lachend en bibberend van de kou kwamen we ruim een half uur later aan de overkant aan...waar paradijs. Een buspas gekocht voor de dag, zodat we het hele eiland rond konden touren en veel konden zien. Was echt top. Eerste baai was al geweldig mooi, met azuur blauw water, wit zand en koraal wat je kon zien langs de rotsen. Helaas was de wind aan de koude kant en ook het water had nog steeds geen theewater temperatuur, dus de zwemattributen bleven nog even in de tas. Stop 2 was de vuurtoren, die we hebben beklommen en vanuit waar we een mooi uitzicht hadden over het eiland. Daarna naar een baai aan de andere kant van het eiland...nog mooier, nog helder water en minder koud, dus na de lunch moest ik er echt aan geloven en moest de bikini aan. Koud jongens...koud, niet normaal, maaaaar ik heb in de Indische Oceaan gezwommen! Laatste baai van de dag hebben we een enorm zandkasteel gebouwd...heb het blijkbaar nog steeds in me. Eenmaal terug bij de pier een biertje gedronken, want dat hoort er wel bij naar zo’n dag en toen was het toch echt tijd om de laatste ferry naar Fremantle terug te nemen. Een topdag!! Compleet moe en voldaan kwamen we thuis, waar het eten al klaar was en we lagen allemaal tegen 20.30u al in bed.
Maandag was de hele familie weer naar school en werk, dus ik op pad naar Fremantle. Had er de vorige dag wel iets van gezien, toen we erdoor heen reden om naar de ferry te gaan, maar nog lang niet alles. In Fremantle kwamen destijds de eerste immigranten aan (aan de westkust dan). Deze immigranten waren echter gevangenen uit Engeland en dus was er in Fremantle nog een gevangenis, die tot 1991 nog in gebruik was, waar je een tour doorheen kon doen. Best wel indrukwekkend en goed om een keer gezien te hebben, maar ik heb in Cambodja toch 1000x erger gezien. Mijn mede-tourgenoten (60+, niks ten nadelen hoor) vonden het nogal merkwaardig dat ik als 25-jarige een tour door een gevangenis deed...”wat moet zo’n meisje nou hier”...nou die vindt dat interessant. En toen we bij de galg aankwamen, waar daadwerkelijk misdadigers aan werden opgehangen stond iedereen te oohh’en en te aaahhh’en, op een iemand na...ik. Zoals gezegd in S21 in Cambodja is waar je maag omdraait en je de koude rillingen krijgt van alle gruwelijkheden tegen onschuldige mensen...dus nee ik heb erger gezien.
Om het toch een beetje gezellig te houden ben ik daarna door het oude centrum van Fremantle gelopen, koffie drinken en ijsjes eten...gewoon omdat het kan. En toen zat de maandag er alweer op en had ik alleen dinsdag overdag nog in Perth, voordat mijn vliegtuig ’s avonds weer terug zou gaan naar Sydney. Aangezien ik alles wel zo’n beetje had gezien, in de directe omgeving, ben ik dinsdagochtend naar het strand bij Cottesloe geweest en door het stadje gelopen, waarna ik naar Bayley’s zwemles ben geweest. Hij was helemaal door het dolle heen toen ie mij zag bij het zwembad, dat ik toch echt was gekomen. Blij dat ik het had gedaan, want dat zijn toch dingen die ik destijds in Nieuw Zeeland niet heb gedaan. Toen was het ’s avonds toch echt tijd om afscheid te nemen en zat ik om 23.50u weer in het vliegtuig naar Sydey. Had een paar geweldige dagen gehad en ben blij dat ik toch naar Perth ben gegaan om Anna en Bayley te zien, maar ook om de omgeving van Perth te hebben gezien. West Australie staat hoog op mijn verlanglijstje om nog eens naartoe te gaan en om dan de hele kust af te reizen.
Goed terug in Sydney, waar ik op woensdagochtend lokale tijd om 7.00u weer was. Helemaal gesloopt door mijn vlucht, met opnieuw 1000 huilende kinderen en 3 uur slaap. Dus eenmaal bij Rens thuis ben ik in bed gedoken en heb ik letterlijk de hele dag niks meer gedaan.
Donderdag maar weer eens Sydney in. Dit keer over de Harbour Bridge gelopen (nee niet de enorme klim, maar gewoon het voetpad) en naar de Rocks geweest, wat onder de brug ligt. Een niet al te drukke en enerverende dag dus. Vrijdag wat dingen in de stad geregeld voor mijn tour die komende dinsdag gaat beginnen!!
Zaterdag met Rens naar Taranga Zoo geweest. Was weer een hele tour met het openbaar vevoer en de ferry, maar 2 uur later waren we er eindelijk. Had heel zusterlief broodjes gesmeerd, appeltje meegenomen...maar er werden gewoon nog steeds flauwe grapjes met me uitgehaald...nee Rens zal ook nooit meer al je strijk wegwerken, die je gewoon voor je zus laat liggen totdat ze weer terug is.
De dierentuin was super leuk. Veel Australische dieren, maar volgens Rens waren papa en mama waren er ook (de chimpansees)...nee niet mijn woorden!!! Al me al een leuk, maar vermoeiend dagje. ’s Avonds moest mijn tas, na 2 weken, weer volledig worden ingepakt...absolute hel natuurlijk. Was wel fijn om mijn hele tas 2 weken lang uitgestald te kunnen hebben, maar nu moest alles weer terug in die tas.
En vanochtend ging het avontuur weer eindelijk verder. Na een goede vlucht, dit keer zonder huilende kinderen, ben ik vanmiddag in Darwin aangekomen. Bloedje heet en hostel gevonden en ingecheckt, niet geweldig, maar dat hoort erbij...dat is het backpack-leven, dus we zijn back on track!! Morgen nog een vrije dag in Darwin en dinsdag gaat het feest beginnen, want dat wordt ik om veels te vroeg opgehaald en gaat mijn tour naar Kakadu National Park van start, waarna ik via Darwin afzak naar Alice Springs en Uluru. Actie in de tent en weer wat meer enerverende verhalen voor jullie.
Tot over ruim een week in Alice, wannneer ik weer in de bewoonde wereld ben, niet meer in tenten hoef te slapen en weer telefoonbereik heb.
Liefs,
Tjitske
-
14 November 2010 - 08:21
Rens Jonker:
okee ja sorry,
bedankt voor het strijken en de broodjes en de gezelligheid. Veel plezier in het noorden. (klinkt zo koud maar is het niet) -
14 November 2010 - 09:16
Jacqueline:
Heb weer genoten van je verslagen. Wij zijn net weer thuis van een paar weken Zwitserland-wij houden het simpel.
Volgend jaar zijn wij reisleider. Welke reis het wordt horen wij komende week
Geniet ervan liefs -
14 November 2010 - 10:18
Majo HHH:
Tjits!
WOUW! Famtastisch verhaal!! Moet eerlijk zeggen dat ik TER ZELFBESCHERMING niet ál je verslagen lees, want heb zelf nog enorm heimwee naar afrika.. :)
DUS: GENIET VOLOP! Voordat je het weet zit je in koud/nat Nederland!!
Liefs, Marjolein (MAJO) HHH ;) -
14 November 2010 - 10:20
Jouke:
Wat een belevenissen Tjitske en zo leuk die reactie van Bayley. Denk dat je broer weer even moet bijkomen, nu zijn zorgzame zus weg is en nu back on tour veel plezier in het noorden!
Kus Papa -
14 November 2010 - 10:50
Rosanne:
Skattie! Wat weer een fijn verhaal om te lezen... Geeft me alleen niet heel veel moed om weer in de studieboeken te duiken :( Geniet van de barre tocht die je te wachten staat!
Dikke zoen! -
14 November 2010 - 14:14
Yf:
Goed verhaal weer.. Ik ben nog steeds iedere keer jaloers.. Hier in NL is het regen,storm en Limburg overstroomt bijna. Jij hebt het dus beter voor elkaar daar.. Roos en ik boeken deze week een ticket naar NY, hebben we ook wat om naar uit te kijken :) Genieten daar! X Yf -
14 November 2010 - 20:47
Hanneke:
Ha Tjits,
Ook al vind jij dit allemaal niet zulke enerverende verhalen, ik vind het heerlijk om te lezen. Heel veel plezier op je komende trip !! en veel liefs uit Rijssen -
15 November 2010 - 22:01
Maaike:
Hee zuslief, toch nog even een kleine berichtje ondanks na 3 kwatier skypen....hingen we op wat zegt Fem...mag ik nou nog even ik wil wel mam...ja lekker zeg!
geniet van het kakadu park!! tot volgende week
liefs! -
17 November 2010 - 20:05
Hanneke:
Ha Tjitske,
Hartstikke bedankt voor mijn verjaardagskaart. Heel lief, dat jullie daar aan gedacht hebben.
Veel liefs en groetjes !
van mij -
19 November 2010 - 13:01
Annie:
Hi,Tjitske.Kweet niet of ik je al bedankt heb voor de kaart,maar bij deze dan alsnog bedankt.Vond het weer een reuze gezellig reisverslag.Ben wel benieuwt naar die tas van jou want dat moet een soort tovertas zijn want je koopt maar raak.Of gooi je het weg als het vies is?Als het goed is lees je dit na een weekje zandhappen in de woestijn, kijk uit na de belevenissen daar.liefs van ons. -
21 November 2010 - 20:28
Martijn Koobs:
Hoi tjitske, net je vader en moeder weer eens gezien. Wat een stoer verhaal. "gewoon" de boel in NL laten voor wat het is en een wereldreis maken. Gelijk heb je. Ik heb met je nichtje zitten kleuren. Wat een schatje.
Heel veel plezier around the World. Ik ga je verslagen volgen. Groeten martijn -
22 November 2010 - 11:29
Cobi:
Ha Tjits
Bedankt voor de kaart, wij zijn zaterdag teruggekomen van rondreis Cuba dat is ook een hele bijzondere ervaring !
Maar ik ben weer bij met al je belevenissen
groetjes
Cobi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
