Het lijkt wel herfst

We zijn er!!! Afgelopen vrijdag aangekomen in Australie, maar ik was met mijn verhaal in Kuala Lumpur gebleven en ik zal Azie wel even waardig afsluiten, want dat hoort als je een continent gaat verlaten.

Goed de busreis van Kuala Lumpur naar Singapore. Had de vorige dag alles gelukkig uitgezocht, dus ik zat woensdagochtend keurig op tijd op de bus te wachten. Voor de verandering was ik weer eens de enige westerling in de hele bus, ach raak er aan gewend. De busreis verliep prima. Had een grote stoel, die geheel in ligstand kon en een tv scherm, dus die 6 uur vlogen voorbij. Twee “kleine” grensformaliteiten later en we waren in Singapore. Voor vele het begin of eindstation van hun reis door Azie, maar gevoelsmatig ben ik Azie al verlaten. De stad is zo enorm westers en er wonen een grote diversiteit aan mensen, maar goed het hoort nog steeds bij Azie.

Nadat de bus ons had afgedropt een taxi gezocht naar mijn hostel…jaja hostel!! Na 2 maanden alleen maar ik hotels (mede mogelijk gemaakt door Gap Adventures) en bamboo hutten heb geslapen was het prijstechnisch nu toch wel nodig om in een hostel te slapen. Tegen 17.00u was ik er eindelijk en gelukkig was het inderdaad zo netjes, schoon en gezellig als overal stond beschreven. Toch enigszins kapot heb ik verder die avond niet zoveel meer gedaan. De volgende ochtend ben ik voor een flinke stadswandeling gegaan. Hoewel ik er 4 jaar geleden al een keer was geweest, had ik nog lang niet alles gezien en dankzij tips van het hostel heb ik nu nog meer gezien. Alle bezienswaardigheden staan ook hier weer op de foto: een witte, waterspuitende leeuw, esplanada, Rafles hotel, Clark Quay en het gebruikelijk town hall en supreme court. Tegen 16.00u vond ik het mooi geweest. Het was bloedje heet en de voeten deden weer ouderwets pijn van het vele wandelen. Terug in het hostel mijn tas reis klaar gemaakt voor de vliegreis de volgende dag en daarna gegeten en vroeg naar bed, want on 5.30u zou de wekker gaan, aangezien ik om 7.00u op het vliegveld moest zijn. Vlekkeloos metroritje en ik was keurig op tijd op het vliegveld. Het zat er nu echt op, over 2 uurtjes zat ik in de lucht op weg naar Sydney en liet ik na 2 maanden Azie achter me. Kort samengevat, hoe was Azie en wat was het beste, hier een paar top-3-jes:

Beste land:
1.Laos
2.Vietnam
3.Thailand

Beste steden
1.Hoi An – Vietnam
2.Luang Prabang - Laos
3.Kuala Lumpur - Maleisie, omdat er ook een grote stad in de top 3 moet staan en Bangkok dat nooit gaat winnen

Beste bezienswaardigheden:
1.Halong Bay – Vietnam
2.Angkor Wat – Cambodja
3.Grand Palace – Bangkok, omdat je dan alles hebt gezien qua tempels, budda’s en al het andere wat goud is en blinkt.

Beste activiteiten, is een top 5 geworden, want te veel was leuk :
1. Olifantrijden in Luang Prabang
2. Tijgers knuffelen in Chiang Mai
3. Tuben in Vang Vieng
4. waterpark in Nha Trang
5. Motorbike tour in Hue

Beste strand:
1.Koh Phi Phi
2.Bamboo Island, voor de kust van Sihanoukville, Cambodja
3.Nha Trang

Al met al een fantastisch avontuur tot nu toe al en ben pas 2 maanden onderweg. Kan jullie ook de blijde mededeling doen dat ik eindelijk foto’s heb kunnen opladen (duurde wel bijna de hele dag). Hieronder staan alle linkjes:
Foto’s Cambodja:
http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/Cambodja?authkey=Gv1sRgCILC99XE86_zXA#
Foto’s Vietnam:
http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/Vietnam?authkey=Gv1sRgCIqIz9HdhoCtAw#
Foto’s Laos:
http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/Laos?authkey=Gv1sRgCPbeuvqbkpqShgE#
Foto’s Thailand, Maleisië en Singapore
http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/ThailandMaleisieEnSingapore?authkey=Gv1sRgCJ7B1Z7ovZOZgwE#
Foto’s Duiken in Koh Tao:
http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/DuikenKohTao?authkey=Gv1sRgCPiYosPb6bfz7gE#

Goed terug naar het vliegveld in Singapore. Maaike wil je me nooit meer succes wensen met blèrende, krijsende en huilende kinderen, want dat werkt verkeerd. Wachtend om mijn handbagage door de scanner te halen ontstond al het eerste huil-circus tussen 3 zusjes. Fijn… Wachtend bij de gate werd het ene na het andere kind huilend en krijsend binnen gebracht…fantastisch. En jawel in eht vliegtuig zat ik precies tussen 4 huilende kinderen in en mijn achterbuurman stonk naar een luchtje wat overeenkomt met een jaar niet douchen…goed het is maar 7 uur vliegen, het hadden er ook 12 kunnen zijn.

Uiteindelijk werd het toestel bijna door de landingsbaan van Sydney heen geramd om 20.00u. Douane…wat kom je hier doen…vakantie en werken…ok…stempel. Bagage…wachten…nog langer wachten….ah mijn tas….douane…heeft u wat aan te geven…nee….een hond snuffelend aan mijn tas (je mag hier echt helemaal niks meenemen wat lijkt op/ vorm heeft/ geur heeft van eten, drinken, planten en dieren. De hond had het na 2 sec wel gezien en liep door en ik kon doorlopen naar de aankomsthal, waar Rens stond te wachten, althans dat dacht ik. Een snelle blik en daarna een wat uitgebreidere blik/ speurtocht door de aankomsthal leerde mij dat er geen spoor van Rens was de bekennen. Een sms en een telefoontje later…hij kwam eraan en inderdaad, na 5-10 min stond broerlief naast mij. Toch raar om elkaar aan de andere kant van de wereld weer te zien. Rens zijn huisgenoot was zo lief geweest om met Rens naar het vliegveld te rijden om mij op te halen. Een ritje terug naar huis, veel verhalen uitwisselen onderweg en thuis werden er nog wat foto’s bekeken, dvd van het duiken bekeken en toen was het wel tijd om naar bed te gaan. Ondanks dat het maar 3 uur tijdsverschil is had ik toch een mini jet lag, dus maar weinig geslapen.

Zaterdgochtend de zon scheen en het was buiten lekker (niet warm), maar Rens was dol enthousiast want het was voor Sydney’s begrippen fantastisch weer….ik was wel beter gewend aangezien ik de afgelopen 2 maanden letterlijk geen lange broek heb aangehad en een trui aandeed als de airco op hol was geslagen en het 17 graden in onze kamer was, maar dat was het. Goed lekker weer, korte broek waardig, dus wij na onze wasjes en ontbijt met de trein naar de stad waar ik een mini rondleiding kreeg langs het Opera House, Harbour Bridge, en Darling Harbour. De stad is fantastisch. Omgeven door water, overal parken en afwisseling van oudere gebouwen door hoge moderne gebouwen en de mensen zijn oprecht vriendelijk, en niet gehaast…het bevalt mij hier wel en ik kan me goed voorstellen waarom Rens het hier zo naar zijn zin heeft, maar dat wist wel, want het is niet heel anders dan NZ.

Na een lange wandeling door de stad, boodschappen gedaan en ’s avonds mijn eerste, echte, Australische kangaroo biefstuk gegeten…dat is nog eens beter dan rijst, noedels, rijst, noedels en rijst, met groente, kip, of kip en groente.

Zondagochtend al wat minder weer, maar de korte broek kon er nog even mee door en dus zijn we weer op pad gegaan. Dit keer naar Olympic Parc…de olympische kriebels begonnen alweer te borrelen en dat alleen omdat ik in een Olympische omgeving loop. Helaas was ik vergeten om na mijn upload sessie van die ochtend mijn batterij van mijn camera opnieuw op te laden. Weinig foto’s, maar je kan hier een hele dag rondlopen, dus dat komt nog wel een keer. Uiteindelijk hebben we toch weer bijna de hele middag in Olympic parc gespendeerd. ’s Avonds weinig gedaan, want de volgende dag moest Rens weer gewoon naar het werk en ik zou meegaan, omdat Rens een afspraak had geregeld met een van zijn bazen om te kijken of zij misschien een klein baantje voor mij hadden.

Dus ging de wekker maandagochtend om 6.00u…auw. Opnieuw amper geslapen, grauw en koud buiten (18 graden), maar goed ik heb me met mijn allerbeste (ahum) humeur in de trein geïnstalleerd en daarna in de bus (oja daarom had ik een hekel aan het openbaar vervoer). Om 8.15u liepen we bij Fracht binnen en werd ik aan iedereen op de afdeling voorgesteld. Een kopje koffie later was de baas eindelijk binnen en konden we even babbelen. Mogelijk kan ik in Melbourne of Brisbane voor een of twee weken werken wanneer ik daar ben. Dat is in ieder geval iets. Om 10.00u stond ik weer buiten…op naar de stad dan maar. Aangezien ik een dagkaart voor het openbaar vervoer had ben ik eerst op de ferry naar Manly gegaan. Manly is geweldig bij mooi weer, maar niet vandaag. Goed toch even langs het strand gelopen, waar surfers in zee lagen, te wachten op de perfecte golf te pakken. Door het dorpje gelopen en toen weer terug op de ferry naar de stad. Daar een poging gedaan om een paar zaken te regelen, zoals een simkaart en een bankaccount. Weinig succes, poging nummer 2 morgen, want ik was ondertussen zeiknat, doorweekt en koud. Net thuis toen Rens ook thuis kwam en toen hebben we samen gekookt en nog even tv gekeken.

Dinsdagochtend, Rens weer werken, maar dit keer ben ik wel in bed blijven liggen. Helemaal niks gedaan vandaag. Foto’s uploaden, naar de bank op een account te openen (dit keer wel met succes) en een simkaart gekocht en geactiveerd. Vanaf nu ben ik bereikbaar op +61415786440. Dat was de dinsdag.

Gisteren ben ik opnieuw naar de stad geweest, gelukkig weer wat beter weer, en door Hyde Park, Botanic Gardens gelopen en wat oude gebouwen bezocht en de Sky Tower in geweest vanuit waar je een fantastisch uitzicht hebt over de stad. Heb Sydney al behoorlijk gezien, hopelijk is het volgende week wat beter weer zodat ik nog een keer naar Manly en dit keer aan het strand kan liggen.

Ik moet nu gaan, want ik vlieg vanmiddag naar Perth, om Anna en Bayley op te zoeken. Blijf t/m dinsdag in Perth en vlieg dan weer terug naar Sydney waar ik dan t/m zondag nog ben voordat ik naar Darwin vlieg en waar mijn survival avontuur gaat beginnen.

See ya mate

Tjitske