Oeps...vergeten
Door: Tjitske
Blijf op de hoogte en volg Tjitske
05 Januari 2011 | Australië, Sydney
Aller eerst nog de beste wensen voor 2011, namens de hele familie, ook al zijn we op het moment dat ik dit schrijf niet meer compleet. Papa en mama zijn gisteren vertrokken om in de omgeving nog een beetje rond te touren en nog wat dingen te doen en zien die we hadden gemist, of die door het mindere weer letterlijk in het water vielen (nee ze rijden niet terug naar de Gold Coast). Rens is weer aan het werk, nog een paar weken en dan zit het er alweer voor hem op en ik vlieg a.s vrijdag naar Cairns voor het laatste gedeelte van mijn ozzie trip.
Maar eerst even terugkomend op mijn vorige verhaal, want zelfs in zo’n lap tekst vergeet je nog wel eens iets (geloof het of niet), want we waren vrijdag een beetje in een hurry, omdat we een mooi plekje in de stad hoopte te bemachtigen, samen met 1,5 miljoen andere mensen.
Dus eerst even terug naar wat ik allemaal vergeten was voordat we verder gaan met de update van de laatste paar dagen.
Wat ik nog vergeten te vertellen was:
-Dat ik in Coffs Harbour met Maaike zat te skypen, toen Femke ineens de headset overnam en even met Kitte ging bellen, nou ja bellen, we hebben 5 min naar elkaar zitten schater lachen, waarna ik nog de woorden kreeg: “ik zeg lekker helemaal niks” en daar kon ik het weer mee doen.
-Dat papa van de trap af viel op het resort in Gold Coast, na Rens 1000x keer te hebben gewaarschuwd dat het glad was en zelf vervolgens de laatste 4 treden miste en daaaaaagen zielig was met een zere schouder en enkel.
-Dat mama heel verontwaardigd was dat je kersen met Kerst kon kopen en de uitleg was nog veel verwarrender dankzij een wijntje of twee, misschien drie.
- Dat ik dacht het zwembad te worden uitgekickt, omdat ik als een klein kind klom op mini/nagebouwde rotsen met waterval en er vervolgens vanaf sprong, totdat er iemand van het resort kwam en iedereen onder de 18 verzocht uit het zwembad te gaan (stond ook bij het hek) en daarbij mij aankeek (althans dat dacht ik). Waarop ik op mijn meest verontwaardigde manier en toon zei: But I’m 25. En ik als reactie kreeg: dat ze het niet tegen mij had…oepsie.
-Dat mama en ik de mannen hebben laten winnen met klaverjassen, anders zouden we van die chagrijnen hebben rondlopen met kerst.
-Dat we mama’s kuchje nadoen als we een dropje willen.
-Dat Rens en ik in de auto op weg terug naar Sydney “ik zie, ik zie, wat jij niet ziet” speelde en alles wat we zagen was groen…van een boom of struik 5 km terug, honderd meter verderop, tot een verkeersbord (die zijn hier groen) en papa’s groene polo. De tranen liepen bij beide over de wangen en er kwam voor lange tijd geen zinnig woord meer uit.
Goed jullie zijn dus nu helemaal weer bij, al blijf ik waarschijnlijk dingen vergeten. Terug naar vrijdag toen we bij tijds richting de stad gingen. Althans dat dachten we. Er bleken al heeeeeel veel mensen hetzelfde hebben gedacht, want toen we bij Circulair Quay aankwamen (de haven waar de ferry aankomt en waar Opera House en Harbour Bridge liggen) zaten er al veel mensen te kamperen in de haven. Letterlijk kamperen, met kleine tentjes, opklap stoelen, koelboxen, kleedjes en noem het allemaal maar op. We hadden op tv al gezien dat een aantal al de hele nacht hadden doorgebracht op de hot spots, maar dit was gekkenhuis. Gelukkig kon Rens eerder weg van werk en waren we uiteindelijk met zn vieren nog op tijd om een plekje te bemachtigen bij de Opera House, zodat we vol zicht hadden op de brug. Klein detail: het was op dat moment rond 14.30u. Juist heeeeeel lang wachten. En met ruim 30 graden op de thermometer was het veels te warm om in de zon te zitten. Er zit niks anders op dan te wachten, heel lang te wachten en in tegenstelling tot veel mensen hadden wij op een tasje met wat eten en drinken verder helemaal niks bij ons, wat uiteraard leidde tot eeuwige grapjes en opmerkingen van Rens en mij over het feit dat we wel een potje wilde kaarten (niet bij ons), of we een dropje mochten (niet bij ons) of dat we misschien een zoutje konden krijgen (ook niet bij ons). Mocht er in Nederland zo’n soort happening zijn, dan zou er de hele dag van alles te doen en zien zijn, mogelijk bandjes die speelde, maar dit is Australië en hier is niks te doen.
Tegen 18.00u kwam er ineens een stuntvliegtuig langs, die ons 10 min vermaakte, een brandweerboot en een vliegtuigje dat ik de lucht teksten schreef, maar tegen 21.00u begon het toch een beetje te kriebelen, want dan zou de family firework show zijn. Het was een opwarmertje voor wat zou gaan komen, maar dit was al spectaculair, dat we niet wisten waar we moesten kijken en stonden te aahhhh’en en te ooohhh’en. Daarna nog een paar uur wachten en om 00.00u werd ons wachten beloond. Met vol zicht op de brug ging het vuurwerk de lucht in. Fantastisch! Geweldig! Adembenemend en alle andere synoniemen die je kan bedenken, en zelfs die schieten tekort. Mocht je er niks van me hebben gekregen, deze 12 min zeggen genoeg: http://www.youtube.com/watch?v=seVNsUim41w
Een rare oudejaarsdag was het geweest en ook een oudejaarsnacht (zonder champies!!!!) was er een die anders was dan anders, maar het heeft ook zo z’n charmes. Na het vuurwerk hebben we nog even door de stad gelopen, samen met Sanne (collega van Bernardo) en een vriendin van haar, op zoek naar een kroeg/ bar om alsnog onze champies te drinken, maar helaas…alles vol…dik betalen voor entree…of zelfs al dicht!!! Nee ze vieren de oudejaarsnacht niet zoals wij het doen en ook na het vuurwerk om 00.00u hebben we nergens anders meer vuurwerk gehoord of gezien. De hele dag al geen rotje gehoord of gezien en ook ’s nachts niet…raar hoor. Dus zaten we tegen tweeën weer in de trein terug naar huis. Een vermoeiende dag, maar het was het allemaal waard en we lagen dan ook moe, maar voldaan in bed.
Nieuwjaardag, een keer niet door het nieuwjaarsconcert je bed uit worden geramd is dan wel een welkome verandering, zijn we tegen twaalven een keer uit bed gekomen en zijn we richting de stad gegaan, waar we door de Rocks richting de Harbour Bridge zijn gelopen. Over de brug gelopen, naar de overkant, waar we vanaf de andere kant nog prachtige foto’s hebben kunnen maken van de brug, met het Opera House in de achtergrond, waarna we onze wandeltocht (1,5km is die brug ongeveer lang) weer terug maakte richting de stad. Nog een paar sporen van de vorige nacht waren te herkennen, maar bijna alles was opgeruimd. ’s Avonds hebben we met z’n vieren in Darling Harbour gegeten, waarna we terug zijn gegaan naar huis.
Zondag zou het nog mooi weer worden en Rens had nog een kaartje over van Ocean World in Manly en dus nog een keer met de ferry naar Manly toe. We waren alleen niet de enige die dit hadden bedacht. Rijen dik stonden ze te wachten om de ferry om te mogen, lichte twijfeling, maar uiteindelijk toch maar “achteraan” aangesloten en we pasten gelukkig nog op de ferry. Een half uur later lagen pap en ik op het strand en mama en Rens liepen door Ocean World. Een paar uur aan het strand voordat het begon te betrekken en we onze spullen oppakte…opnieuw niet de enige en een dikke file om de ferry weer terug te kunnen nemen. Dan maar nog wat drinken en eten op Manly in de hoop dat de file van mensen wat minder zou worden…vergeet het maar. Ruim anderhalf uur later stonden ze nog steeds in dikke rijen te wachten, maar via een binnendoor weg (het regende inmiddels) voegden we ons ertussen en zaten we op de eerst arriverende ferry. Als echter hollanders moesten we nog even vol gebruik maken van onze dagpas en dus hebben we nog even de ferry naar Darling Harbour heen en weer gedaan, dus de foto’s van de Harbour Bridge hebben we nu ook in het donker met alle lichtjes. Toen maar een keer met de trein terug naar huis.
Maandag was Rens nog een dagje vrij, omdat ze hier in Oz de gewoonte hebben wanneer een nationale feestdag, zoals nieuwjaardag, in een weekend valt, hebben de mensen de maandag na het weekend ook nog vrij. Zouden ze in Nederland ook moeten invoeren.
Helaas was het weer omgeslagen en was het na dagen van mooi, warm en zonnig weer nu bewolkt en een stuk afgekoelt en hing er regen in lucht. Nog maar een dagje erop uit en richting de Blue Mountains, waar we naar de Yenola Caves zijn geweest. Iets langer rijden dan verwacht waren we daar tegen 14.00u en hebben we eerst met een self guided tour rondgelopen, waarna we om 16.00u nog een guided tour hebben gemaakt door de Lucas Cave. De grootste grot in die gebied en een van de meest indrukwekkende. Dat was het inderdaad, ondanks dat ik al een aantal grotten heb gezien in de laatste paar maanden, deze was weer anders. Een van de kamers in de grot werd ook wel de kathedraal genoemd en met een beetje verbeelding was er inderdaad de binnenkant kathedraal in te zien. Daarnaast bleek de akoestiek hier beter te zijn dan welke concertzaal in de wereld dan ook en onze guide vroeg of iemand wilde zingen om dit te testen. Er was een jongen die zich vrijwillig aanmeldde en die op operales bleek te zitten en dus kwam er (gelukkig) een mooi geluid uit hem en was de akoestiek inderdaad fantastisch en galmde het geluid de hele grot door. Na de tour zijn we weer in de auto gestapt en teruggereden naar Sydney.
Gisterochtend eindelijk mijn ticket naar Cairns geboekt. Hopelijk gaat het meevallen met de regen, heb in ieder geval geen last van overstromingen daar, dat is namelijk een paar honderd kilometer zuidelijker.
Volgens mij ben ik verder niks vergeten en ga ik nu mn spullen uitzoeken die weer allemaal in mn rugzak gepropt moeten gaan worden, want ik kan sinds 3 maanden tijd niks meer hier laten liggen, omdat ik niet terug zal zijn voordat Rens weer vertrekt…gek hoor. En nog even de stad, blijft toch ook geweldig.
Oja ik geloof dat jullie nog wat foto’s van me tegoed hebben. Een kleine selectie uit de ruim 2000 foto’s die tot nu toe in Australie al zijn gemaakt:
Perth: http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/PerthAndTarongaZoo?authkey=Gv1sRgCLnRid6K-p-k_wE#
Trip vanaf Darwin tot nu: http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/Australie02?authkey=Gv1sRgCOnIwriw0KyMVw#
Liefs,
Tjitske
Maar eerst even terugkomend op mijn vorige verhaal, want zelfs in zo’n lap tekst vergeet je nog wel eens iets (geloof het of niet), want we waren vrijdag een beetje in een hurry, omdat we een mooi plekje in de stad hoopte te bemachtigen, samen met 1,5 miljoen andere mensen.
Dus eerst even terug naar wat ik allemaal vergeten was voordat we verder gaan met de update van de laatste paar dagen.
Wat ik nog vergeten te vertellen was:
-Dat ik in Coffs Harbour met Maaike zat te skypen, toen Femke ineens de headset overnam en even met Kitte ging bellen, nou ja bellen, we hebben 5 min naar elkaar zitten schater lachen, waarna ik nog de woorden kreeg: “ik zeg lekker helemaal niks” en daar kon ik het weer mee doen.
-Dat papa van de trap af viel op het resort in Gold Coast, na Rens 1000x keer te hebben gewaarschuwd dat het glad was en zelf vervolgens de laatste 4 treden miste en daaaaaagen zielig was met een zere schouder en enkel.
-Dat mama heel verontwaardigd was dat je kersen met Kerst kon kopen en de uitleg was nog veel verwarrender dankzij een wijntje of twee, misschien drie.
- Dat ik dacht het zwembad te worden uitgekickt, omdat ik als een klein kind klom op mini/nagebouwde rotsen met waterval en er vervolgens vanaf sprong, totdat er iemand van het resort kwam en iedereen onder de 18 verzocht uit het zwembad te gaan (stond ook bij het hek) en daarbij mij aankeek (althans dat dacht ik). Waarop ik op mijn meest verontwaardigde manier en toon zei: But I’m 25. En ik als reactie kreeg: dat ze het niet tegen mij had…oepsie.
-Dat mama en ik de mannen hebben laten winnen met klaverjassen, anders zouden we van die chagrijnen hebben rondlopen met kerst.
-Dat we mama’s kuchje nadoen als we een dropje willen.
-Dat Rens en ik in de auto op weg terug naar Sydney “ik zie, ik zie, wat jij niet ziet” speelde en alles wat we zagen was groen…van een boom of struik 5 km terug, honderd meter verderop, tot een verkeersbord (die zijn hier groen) en papa’s groene polo. De tranen liepen bij beide over de wangen en er kwam voor lange tijd geen zinnig woord meer uit.
Goed jullie zijn dus nu helemaal weer bij, al blijf ik waarschijnlijk dingen vergeten. Terug naar vrijdag toen we bij tijds richting de stad gingen. Althans dat dachten we. Er bleken al heeeeeel veel mensen hetzelfde hebben gedacht, want toen we bij Circulair Quay aankwamen (de haven waar de ferry aankomt en waar Opera House en Harbour Bridge liggen) zaten er al veel mensen te kamperen in de haven. Letterlijk kamperen, met kleine tentjes, opklap stoelen, koelboxen, kleedjes en noem het allemaal maar op. We hadden op tv al gezien dat een aantal al de hele nacht hadden doorgebracht op de hot spots, maar dit was gekkenhuis. Gelukkig kon Rens eerder weg van werk en waren we uiteindelijk met zn vieren nog op tijd om een plekje te bemachtigen bij de Opera House, zodat we vol zicht hadden op de brug. Klein detail: het was op dat moment rond 14.30u. Juist heeeeeel lang wachten. En met ruim 30 graden op de thermometer was het veels te warm om in de zon te zitten. Er zit niks anders op dan te wachten, heel lang te wachten en in tegenstelling tot veel mensen hadden wij op een tasje met wat eten en drinken verder helemaal niks bij ons, wat uiteraard leidde tot eeuwige grapjes en opmerkingen van Rens en mij over het feit dat we wel een potje wilde kaarten (niet bij ons), of we een dropje mochten (niet bij ons) of dat we misschien een zoutje konden krijgen (ook niet bij ons). Mocht er in Nederland zo’n soort happening zijn, dan zou er de hele dag van alles te doen en zien zijn, mogelijk bandjes die speelde, maar dit is Australië en hier is niks te doen.
Tegen 18.00u kwam er ineens een stuntvliegtuig langs, die ons 10 min vermaakte, een brandweerboot en een vliegtuigje dat ik de lucht teksten schreef, maar tegen 21.00u begon het toch een beetje te kriebelen, want dan zou de family firework show zijn. Het was een opwarmertje voor wat zou gaan komen, maar dit was al spectaculair, dat we niet wisten waar we moesten kijken en stonden te aahhhh’en en te ooohhh’en. Daarna nog een paar uur wachten en om 00.00u werd ons wachten beloond. Met vol zicht op de brug ging het vuurwerk de lucht in. Fantastisch! Geweldig! Adembenemend en alle andere synoniemen die je kan bedenken, en zelfs die schieten tekort. Mocht je er niks van me hebben gekregen, deze 12 min zeggen genoeg: http://www.youtube.com/watch?v=seVNsUim41w
Een rare oudejaarsdag was het geweest en ook een oudejaarsnacht (zonder champies!!!!) was er een die anders was dan anders, maar het heeft ook zo z’n charmes. Na het vuurwerk hebben we nog even door de stad gelopen, samen met Sanne (collega van Bernardo) en een vriendin van haar, op zoek naar een kroeg/ bar om alsnog onze champies te drinken, maar helaas…alles vol…dik betalen voor entree…of zelfs al dicht!!! Nee ze vieren de oudejaarsnacht niet zoals wij het doen en ook na het vuurwerk om 00.00u hebben we nergens anders meer vuurwerk gehoord of gezien. De hele dag al geen rotje gehoord of gezien en ook ’s nachts niet…raar hoor. Dus zaten we tegen tweeën weer in de trein terug naar huis. Een vermoeiende dag, maar het was het allemaal waard en we lagen dan ook moe, maar voldaan in bed.
Nieuwjaardag, een keer niet door het nieuwjaarsconcert je bed uit worden geramd is dan wel een welkome verandering, zijn we tegen twaalven een keer uit bed gekomen en zijn we richting de stad gegaan, waar we door de Rocks richting de Harbour Bridge zijn gelopen. Over de brug gelopen, naar de overkant, waar we vanaf de andere kant nog prachtige foto’s hebben kunnen maken van de brug, met het Opera House in de achtergrond, waarna we onze wandeltocht (1,5km is die brug ongeveer lang) weer terug maakte richting de stad. Nog een paar sporen van de vorige nacht waren te herkennen, maar bijna alles was opgeruimd. ’s Avonds hebben we met z’n vieren in Darling Harbour gegeten, waarna we terug zijn gegaan naar huis.
Zondag zou het nog mooi weer worden en Rens had nog een kaartje over van Ocean World in Manly en dus nog een keer met de ferry naar Manly toe. We waren alleen niet de enige die dit hadden bedacht. Rijen dik stonden ze te wachten om de ferry om te mogen, lichte twijfeling, maar uiteindelijk toch maar “achteraan” aangesloten en we pasten gelukkig nog op de ferry. Een half uur later lagen pap en ik op het strand en mama en Rens liepen door Ocean World. Een paar uur aan het strand voordat het begon te betrekken en we onze spullen oppakte…opnieuw niet de enige en een dikke file om de ferry weer terug te kunnen nemen. Dan maar nog wat drinken en eten op Manly in de hoop dat de file van mensen wat minder zou worden…vergeet het maar. Ruim anderhalf uur later stonden ze nog steeds in dikke rijen te wachten, maar via een binnendoor weg (het regende inmiddels) voegden we ons ertussen en zaten we op de eerst arriverende ferry. Als echter hollanders moesten we nog even vol gebruik maken van onze dagpas en dus hebben we nog even de ferry naar Darling Harbour heen en weer gedaan, dus de foto’s van de Harbour Bridge hebben we nu ook in het donker met alle lichtjes. Toen maar een keer met de trein terug naar huis.
Maandag was Rens nog een dagje vrij, omdat ze hier in Oz de gewoonte hebben wanneer een nationale feestdag, zoals nieuwjaardag, in een weekend valt, hebben de mensen de maandag na het weekend ook nog vrij. Zouden ze in Nederland ook moeten invoeren.
Helaas was het weer omgeslagen en was het na dagen van mooi, warm en zonnig weer nu bewolkt en een stuk afgekoelt en hing er regen in lucht. Nog maar een dagje erop uit en richting de Blue Mountains, waar we naar de Yenola Caves zijn geweest. Iets langer rijden dan verwacht waren we daar tegen 14.00u en hebben we eerst met een self guided tour rondgelopen, waarna we om 16.00u nog een guided tour hebben gemaakt door de Lucas Cave. De grootste grot in die gebied en een van de meest indrukwekkende. Dat was het inderdaad, ondanks dat ik al een aantal grotten heb gezien in de laatste paar maanden, deze was weer anders. Een van de kamers in de grot werd ook wel de kathedraal genoemd en met een beetje verbeelding was er inderdaad de binnenkant kathedraal in te zien. Daarnaast bleek de akoestiek hier beter te zijn dan welke concertzaal in de wereld dan ook en onze guide vroeg of iemand wilde zingen om dit te testen. Er was een jongen die zich vrijwillig aanmeldde en die op operales bleek te zitten en dus kwam er (gelukkig) een mooi geluid uit hem en was de akoestiek inderdaad fantastisch en galmde het geluid de hele grot door. Na de tour zijn we weer in de auto gestapt en teruggereden naar Sydney.
Gisterochtend eindelijk mijn ticket naar Cairns geboekt. Hopelijk gaat het meevallen met de regen, heb in ieder geval geen last van overstromingen daar, dat is namelijk een paar honderd kilometer zuidelijker.
Volgens mij ben ik verder niks vergeten en ga ik nu mn spullen uitzoeken die weer allemaal in mn rugzak gepropt moeten gaan worden, want ik kan sinds 3 maanden tijd niks meer hier laten liggen, omdat ik niet terug zal zijn voordat Rens weer vertrekt…gek hoor. En nog even de stad, blijft toch ook geweldig.
Oja ik geloof dat jullie nog wat foto’s van me tegoed hebben. Een kleine selectie uit de ruim 2000 foto’s die tot nu toe in Australie al zijn gemaakt:
Perth: http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/PerthAndTarongaZoo?authkey=Gv1sRgCLnRid6K-p-k_wE#
Trip vanaf Darwin tot nu: http://picasaweb.google.com/tjitskejonker/Australie02?authkey=Gv1sRgCOnIwriw0KyMVw#
Liefs,
Tjitske
-
05 Januari 2011 - 00:35
Rens Jonker:
Je bent nog vergeten dat mama altijd van Circular Quay naar Townsville wil lopen, wat slechts 2000 km is, terwijl wij liever naar Town Hall lopen (kleine 1,5 km). Ik ben nog onze ik zie ik zie wat jij niet ziet en papa's glijpartij vergeten in mijn verhaal balen zeg.
Tot straks
xx -
05 Januari 2011 - 09:10
Lisa Van Pijkeren:
De beste wensen voor 2011,
Heb eerst rens zijn verslag gelezen en nu die van jou. Fijn dat jullie ouders er met kerst en oudjaar waren. Ze hebben wel verteld op hanneke haar feestje dat ze naar jullie toe gingen maar had er niet meer aan gedacht. Leuk hoe jij en rens het zelfde beleven maar het anders vertellen in een verslag. Veel liefs marcel, lisa, benjamin en iris -
05 Januari 2011 - 14:00
Maaike:
Hee Kit,
Je was toch nog wat vergeten...he dat is kitte, nou mag ik kitte belle! even kitte bellen!
Goed verhaal weer...je gaat de overstromingen ook niet opzoeken he! krokodillen die door de straat zwemmen enzo laten we dat maar niet doen! heel veel plezier in cairns en daarna in Nieuw Zeeland!
Liefs Maaike xx -
05 Januari 2011 - 18:25
Cobi:
Ha Tjits
Weer een geweldig verhaal, Gelukkig ga je niet naar het vochtige Noorden !
Heb ook even foto's gekeken
groetjes
Cobi
-
06 Januari 2011 - 11:18
Willemien :
Hi Chick, pracht verhaal weer meid maar je vergeet wel te vermelden, dat jij reed en Rens naast jou zat met het spelletje ik zie ik zie wat jij niet ziet en samen de slappe lach kregen terwijl wij samen achterin de auto zaten.
- Ik wel tegen Jouk had gezegd om de kaarten en zoutjes mee te nemen maar hij die vergat, dus volgende keer toch maar weer zelf de tas in pakken.
Toch hebben we ons wel kostelijk vermaakt met het kijken naar alle mensen met de meest vreemd soortige uitdossingen. Die 12 minuten in het you tube filmpje nog niet kunnen laten zien wat wij hebben meegemaakt, FANTASTISCH.
-Het nieuwjaarsconcert hier pas s avonds om 10.00 uur werd uitgezonden en jullie toen nog genoten hebben.
- Op de ferry naar Manly ruim 1100 passgiers mee konden en er bijna elk half uur een ferry ging, maar dat de Ozzies niet erg goed kunnen inspelen op bep. situaties.
-We waren van plan om in Darling Harbour uit te stappen van de ferry maar het goot zo verschrikkelijk dat we mee terug zijn gegaan zodat we overdekt naar de trein konden lopen.
-Jenolan Caves zijn met zijn 340 miljoen jaar oud het oudste limestone grottenstelsel van de wereld is en wij vonden de tour door de Lucas caves zeer indrukwekkend.
-Voor de mensen die het niet weten: Cairns ligt 1080 km boven Rockhampton waar de overstromingen het ergst zijn. Tjits dus heel veel plezier in Carins en op je komende tour naar de Whit Sundays, je duiktour en al het moois wat je daar gaat beleven. We zijn wel een beetje jaloers want de Whitsundays stonden ook op ons verlanglijstje maar dat moet dan maar een volgende keer.
Dikke X uit Ulladulla
Papa en Mama -
07 Januari 2011 - 10:10
Annie:
Dat was weer een geweldig verhaal!en wie heeft er nu gelijk? Het lijkt me geweldig om al dat vuurwerk te zien.Ik blijf nog altijd een beetje een pyromaan.M'n laatste fikkie is van twee dagen geleden. Is een beetje uit de hand gelopen.Het luchtalarm ging af en we moesten binnen blijven.Nu moet Donna op sokken lopen, mag niet uit de sloot drinken en geen gras eten.eeland.xxx Annie. -
07 Januari 2011 - 17:08
Hanneke:
Ha Tjits,
Het is weer dikke keet geweest zo te lezen, maar dat is heel goed voor het saamhorigheidsgevoel.
Fijn hoor dat jullie het zo gezellig hebben gehad. Ik wens jou heel veel plezier op je komende trip en ik kijk uit naar het volgende verslag.
Liefs van
de Rijssenaren -
10 Januari 2011 - 08:30
Jacqueline:
Zo dat was weer genieten van jouw verhalen. Ik had er even geen tijd voor.hopelijk niet teveel regen, want het blijft maar doorgaan in australië
-
11 Januari 2011 - 13:38
Lucia:
hoi tjits
heel veel plezier met het vervolg van je trip.
ik hoop dat je niet te veel last zult hebben van het weer en de mogenlijke overstromingen die wij op dit moment mee krijgen via de tv.
groet van uit een regenachtig maar niet koud ede. -
16 Januari 2011 - 12:18
Gisela:
Hoi Tjitske
Ongelooflijk de verhalen en foto's van jou wereldreis. Veel leuker dan werken, maar ik volg je. Veel plezier nog aan de andere zijde van de wereld.
groetjes vanuit Duiven -
17 Januari 2011 - 13:01
Ellen:
Hi Lieve Tjits,
Echt super vet al je belevenissen en echt heel mooi verwoord in de reisverslagen! Fijn dat je het zo naar je zin hebt! Hier in Nederland gaat alles zijn gangentje.. mijn stage zit er over 2 weken op en dan weer hop naar school, helaas! Ben stiekem wel heel jaloers op je fantastische reis! Lieve tjis ng heel veel plezier komende maandjes! Dikke kus vanuit Nederland!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
